Nie wiem czy Bóg istnieje, ale byłoby z korzyścią dla Jego reputacji, gdyby nie istniał" - Renard
Ten okres przejśćiowy formowania się społeczeństwa klasowego znamionuje wykluwanie się instytucji politycznych, zamyka go rewolucja plehejuszQw, która doprowadziła do powstania organizacji państwowej, opartej na terytorialnym i majątkowym podziale ludności. 3) Pr~~nikanie plemion germańskich, które stopniowo podbijały imperium zachodniorzymskie, doprowadżiłó do powstania trzeciej formy państwa. Organizacja rodowo-plemienna nie mogła się uporać ze stosunkami społecznymi podbitych części imperium rzymskiego. Było to bowiem rozkładające się społeczeństwo niewolnicze, w którego łonie zaczynały się feudalne stosunki społeczne. W tych warunkach wojskowa ,dęrrt~.ącją ,plemion ger~rząń__skich pr~e~2raziła się w feudalną organizac'~ę państwową. Pró~e~ ten był uwarunkowany sploterri rózkładu germańskiego ustroju rodowo- plemiennego i niewolniczego ustroju społecznego rzymskiego imperium. Wreszcie jeszcze odmienną drogą powstawania państwa jest rozwój, który y, prowadził od ,spo~eezeństwa rodowo- łemienne o w rczst d~ . feudalne' or a P g P J nizac" ań t ow '. A więc była to dro a, która do rowadziła do w tworzeg P Y nia się państwa-feudalnego na miejscu państw niewolniczych. Droga od społeczeństwa rodowo-plemiennego do feudalnej organizacji państwowej z ominięc'em ustroju niewolniczego - była drogą rozwojową~Słowian~ a także Arabów Twierdzenie Engelsa o powstaniu państwa na drodze rozwarstwienia społecznego rozwija czołowy rosyjski marksista Wtodzimierz Uljanow (Lenin) (1870-1924). Powołując się przede wszystkim na myśli Engelsa staje na stanowisku ujmowania państwa jako instytucji wyłonionej z powstania klas społecznych. W pracy Państwo a rewolucja ( 1917) wykłada zasadnicze twierdzenie na temat powstania państwa i jego istoty społecznej. Stwierdza on: "Państwo_ jęst produktem i przejawem niep;rzejednanyel~..przecł~klass~3rch. Państwó powstaje~tam, wtedy i o tyle, gdzie, kiedy i o ile przeciwieństwa klaso we nie mogą być pogodzone. I odwrotnie: istnienie państwa jest dowodem, że przeciwieństwa klasowe są nie do pogodzenia"11. Wypowiedzi Lenina, obok Engelsa, kształtują marksistowską doktrynę pochodzenia państwa i wskazują na zaistniałe przesłanki oraz skutki pojawienia się państwa. Jednocześnie zarówno Engels, jak i Lenin wskazują na zniknięcie (obumarcie) państwa jako organizacji politycznej po zaistnieniu.określonych okoliczności. Okoliczności te to przeciwieństwa klasowe występujące w społeczeństwie. Zniesienie przeciwieństw klasowych ma oznaczać również zniesienie państwą..Jednakże wedle Lenina do tego muszą zaistnieć określone warunki. Niezbędnym warunkiem jest zniesienie klas społecznych i wystąpienie społeczeństwa bezklasowego. Państwo nie będzie miało kogo uciskać. Społeczeństwo poradzi sobie z przestrzeganiem porządku, stosowaniem środków cywilizowanych z poparciem nacisku społeczeństwa na przestrzeganie norm powszechnie obowiązujących. Doktryna marksistowska o obumieraniu państwa pozostaje wizją - jak wiele innych projekcji urządzania społeczeństwa. W przewidzianym horyzoncie czasowym trudna jest do urzeczywistnienia. Wszelkie przepowiednie przywódców politycznych Związku Radzieckiego o realizacji tej wizji pozostawały werbalnym hasłem, nie opartym na realnych procesach społecznych i nie brały pod uwagę rozwoju cywilizacji ludzkiej. *** Dzieje państwa są stosunkowo krótkie. Natomiast żywot społeczeństwa bardzo długi. Określa się, iż istoty ludzkie istniały przed 500 tysiącami lat. Około 80 tysięcy lat istnieje już człowiek rozumny (homo sapiens). Najstarsze zaś państwa miały się pojawić około 6-5 tysięcy lat temu (Egipt, Chiny, Indie). Państwo polskie ma za sobą przeszłość ponad 1000-lecia istnienia oficjalnego. Przedstawione poglądy obejmują rozważania na temat pierwotnego powstawania państwa. Proces ten ma decydujące znaczenie dla zaistnienia państwa i rozwoju wspólnot ludzkich. Nic dziwnego, że do tego zdarzenia przywiązuje się wielką wagę i opisuje różne aspekty genezy państwa. W specjalistycznych wywodach o państwie wyróżnia się również wtórne powstanie państwa lub powstanie państw nowych. Ma się tu na uwadze powstawanie państw nowych w drodze podziału już istniejących (np. Związku Radzieckiego w 1991 r.) lub wydzielenia pewnych społeczności ludzkich i stworzenia państwowości (np. Erytrei z Etiopii w 1991 r.). Proces ten przebiega już na bazie występujących państwowości w społeczności ludzkiej i sprowadza się do powstania państw nowych w warunkach zaistnienia określonych okoliczności sprzyjających danej narodowości. Sprowadza się on do zaistnienia niezależnej organizacji władzy państwowej na pewnym terytorium z za- mieszkałą ludnością. Synteza tych trzech elementów sprzyja wytworzeniu się porządku ustrojowo-prawnego wewnątrz nowego państwa i uznania międzynarodowego tego państwa. W ten sposób dochodzi do powiększania liczby państw w społeczności międzynarodowej. Proces powstawania państwa był długotrwały. Nie w każdym kraju państwo powstawało jednakowo. Najpierw powstawały państwa właścicieli niewolników w klimacie bardziej sprzyjającym bytowaniu ludzkiemu. W niektórych krajach, do nich należy Polska, państwo powstało od razu jako państwo feudalne. Faktyczny przebieg procesu powstawania państwa jest bardzo zróżnicowany, odpowiednio do warunków geograficzno-przyrodniczych krajów i kontynentów. Powstanie organizacji państwowej stało się wielkim osiągnięciem ludzkości. Stanowiło niezbędny warunek dalszego pomyślnego rozwoju cywilizacji i kultury ludzkości. Państwo, powiada się powszechnie, jest wytworem rozwoju historycznego ludzkości. Organizacja państwowa jest postrzegana jako jedna z możliwych form zorganizowania społeczeństwa ludzkiego