Nie wiem czy Bóg istnieje, ale byłoby z korzyścią dla Jego reputacji, gdyby nie istniał" - Renard
Wydział Zdrowia wie, o co chodzi... A poza tym szkoła jest niemal ideałem. Osadzona w życiu, uczy życia, nauczyciele kochają uczniów, uczniowie nauczycieli. Ciemność pod powiekami rekompensują światłem wiedzy, rozbudzeniem wyobraźni. W czterdziestolecie istnienia tej placówki można powiedzieć, że rzeczywistość przerosła najśmielsze 85 oczekiwania założycieli: prezesa Związku Żołnierzy Ociemniałych, ociemniałego Jana Silhana, byłego nauczyciela Zakładu Ociemniałych we Lwowie - Jana Wenca i krakowskiego kuratora drą Dominika Gnoińskiego. Ośrodek miał do ludzi szczęście. Pierwszym kierownikiem był Eugeniusz Stasiuk, twórca oświaty dla dzieci niewidomych, drugim wielce zasłużona w tej dziedzinie Maria Janik. Każdy dyrektor coś wniósł od siebie. Rysem charakterystycznym jest poszukiwanie nowych form pracy, dbałość o nowoczesne wyposażenie i najlepszych nauczycieli. Oby tak dalej! •63 Od 1988 roku działa na terenie ośrodka fundacja im. Krystyny Szydłowskiej, która przyznaje nagrody najlepszym uczniom liceum. Krystyna Szydłowska urodziła się 20 lutego 1947 roku w Zamościu. W liceum utraciła wzrok. W 1974 roku ukończyła filologię polską na WSP w Krakowie i od l września tegoż roku rozpoczęła pracę w ośrodku. Zginęła tragicznie 22 września 1988 roku. Po śmierci Krystyny wszystkie jej oszczędności rodzina podarowała ośrodkowi. Otrzymane pieniądze stały się podstawą utworzenia fundacji . Nagrodę imienia Krystyny Szydłowskiej przyznaje każdego roku zgodnie z opracowanym statutem Kapituła w składzie: • Rozalia Sowa - przewodnicząca, • przedstawiciele dyrekcji ośrodka, • przewodniczący Samorządu Szkolnego, • wychowawcy klas licealnych. Jest ona wręczana laureatowi na uroczystej akademii w obecności uczniów, nauczycieli i rodziców. Tę nagrodę w poszczególnych latach otrzymali: • 1989 rok - Damian Kędzia, • 1990 rok - Adam Beta, Mirosław Szpulecki, • 1991 rok - Monika Frajer, Marek Gibki, • 1992 rok - Kamila Wasilewska, • 1993 rok - Renata Jeleń, • 1994 rok - Katarzyna Jakimczuk, Renata Jeleń, • 1995 rok - Agnieszka Zamojska, • 1996 rok - Agnieszka Mołczan, Ewa Naróg • 1997 rok - Marzena Jarczyk, Katarzyna Kowalska, Monika Zarczuk. 63 "Dziennik Polski" Nr 261 z dnia 9.11.1988 r. 86 W 1989 roku na terenie ośrodka utworzony został i działa nadal Zespół Konsul-tacyjno-Doradczy, którego głównym celem jest udzielanie pomocy metodycznej nauczycielom pracującym z dziećmi niewidomymi i słabowidzącymi w szkołach ogólnodostępnych. Zespół ten udziela również porad rodzicom tych dzieci. W klasach szkoły podstawowej uczyło się kilkoro dzieci, które różniły się od pozostałych niższym poziomem intelektualnym. Starając się podnieść ich poziom wiedzy podjęto decyzję o utworzeniu dla nich oddzielnej klasy (nazwanej "Z")64 z programem szkoły specjalnej. Po dwóch latach nauki i po stwierdzeniu, że zamierzony cel nie został osiągnięty, klasę rozwiązano, a uczniów przeniesiono do klas ogólnych, w których realizowali minimum programowe. W dniach 8-11 listopada 1990 roku, w galerii Forum przy ul. Mikołajskiej 2 w Krakowie zorganizowana została wystawa prac dzieci niewidomych połączona z aukcją. Najwyższą cenę 800.000 zł otrzymał plakat Krzysztofa Kulki: "l VI - pamiętaj o swoich dzieciach". Barbara Lenczowska - wychowawczyni internatu zaproponowała wydawanie na terenie ośrodka czasopisma redagowanego przez uczniów. Pomysł ten podchwycili wychowankowie. Szybko przystąpiono do prac organizacyjnych. Powołano ośmioosobowe młodzieżowe kolegium redakcyjne. Opiekunem została wspomniana wyżej wychowawczyni. Nazwę "Czujnik" zaproponowały dzieci. Dziś trudno ustalić, czy powodem takiej decyzji był fakt, że dzieci niewidome "czują" świat pozostałymi zmysłami, czy też fakt, że tak właśnie nazywają ich niekiedy koledzy widzący. W pierwszym numerze, który ukazał się w listopadzie 1990 roku, redaktor naczelny Krzysztof Bloch napisał: Pragnę zachęcić Was do współpracy z " Czujnikiem ", naszą wewnętrzną gazetą, której pierwszy numer oddajemy w Wasze ręce. Chcemy w niej pisać o wszystkim, co nas interesuje i fascynuje, o tym co warto ocalić od zapomnienia (wspomnienia z różnych wydarzeń naszego wspólnego życia), o tym co nas irytuje i co utrudnia nam życie, o dobrych i złych dniach naszej codzienności. Będziemy również publikować utwory literackie naszych kolegów i koleżanek, informować o tym, co ciekawego dzieje się w świecie kultury i sztuki, prezentować ciekawe filmy i książki. Każdy może zostać naszym współpracownikiem II! 64 Klasę uruchomiono w roku szkolnym 1989/90