Nie wiem czy Bóg istnieje, ale byłoby z korzyścią dla Jego reputacji, gdyby nie istniał" - Renard
Zgodnie z wynikami moich badañ, istniej¹ trzy aspekty ESP, których opanowanie decyduje o efektywnoœci i niezawodnoœci tej metody pozyskiwania poprawnej informacji. S¹ to: 1. Wyuczenie w³asnej rêki niezawodnego transformowania odbieranych przez nasze cia³o odpowiedzi ESP na jednoznacznie zrozumia³e sygna³y przyrz¹du wskazuj¹cego (w tym przypadku wahade³ka). Wyuczenie to polega na podjêciu serii æwiczeñ takich jak te opisane w niniejszym podrozdziale i ci¹g³ym ich powtarzaniu, tak aby rêka nabra³a umiejêtnoœci bezwiednego indukowania tych sygna³ów w ka¿dym przypadku gdy utrzymuje ona wahade³ko (podobnie jak cia³o d³ugotrwa³ego kierowcy bezwiednie dokonuje czynnoœci sterowniczych w ka¿dym przypadku usi¹dniêcia za kierownic¹). 2. Wyuczenie w³asnego umys³u sztuki wype³niania wymogów ESP. Wymogi te obejmuj¹ m.in.: (a) skoncentrowanie siê na bezfizycznym wyobra¿eniu sobie obiektu zapytañ (tak aby nasz umys³ nawi¹za³ ³¹cznoœæ z przeciw-materialnym duplikatem tego obiektu), (b) wyeliminowanie wp³ywu umys³u na odpowiedŸ wahade³ka (np. poprzez wyeliminowanie bezwiednego zadawania dodatkowego pytania myœlowego zanim odpowiedŸ na poprzednie zapytanie zostanie przez nas poprawnie odczytana oraz poprzez wyeliminowanie celowego wprowadzania wahade³ka w rodzaj ruchu jaki zgodnie z logik¹ reprezentuje spodziewan¹ przez umys³ odpowiedŸ). Nale¿y tutaj podkreœliæ, ¿e zgodnie z modelem mózgu z podrozdzia³u K5.4, wyobra¿enie sobie kogoœ lub jakiegoœ przedmiotu dokonane w odpowiedni (pozafizyczny) sposób jest jednoznaczne z chwilowym przeniesieniem naszych rejestrów do innego punktu czasowego i ponownego spotkania tej osoby/przedmiotu - patrz te¿ objaœnienie natury snów z podrozdzia³u H3. 3. Opanowanie umiejêtnoœci poprawnego formu³owania zapytañ ESP zgodnego z regu³ami PMK (Przeciw-Materialnego Komputera) - patrz podrozdzia³ K2.1. Po opanowaniu tych aspektów, osoba która rozbudzi w sobie opisan¹ tu technikê, posi¹dzie praktycznie potencja³ dokonywania z powodzeniem nie tylko wszelkich dzia³añ analitycznego ESP jakie opisane zosta³y w koñcowej czêœci podrozdzia³u K2 (przyk³adowo osoba ta powinna byæ w stanie wykrywaæ ¿y³y wodne i pok³ady minera³ów z map, diagnozowaæ uszkodzenia samochodów, identyfikowaæ choroby i znajdowaæ na nie najodpowiedniejsze lekarstwa, projektowaæ urz¹dzenia techniczne), ale tak¿e uzyskiwania efektów osi¹galnych przez inne osoby praktykuj¹ce ESP, których wysoce u¿ytecznym przyk³adem mo¿e byæ znajdowanie najkorzystniejszej lokalizacji dla domów czy najzdrowszego po³o¿enia dla ³ó¿ek omijaj¹cego szkodliwe wêz³y siatki szwajcarskiej (patrz punkt #4J5.3) oraz stref geopatycznych wyznaczanych przebiegiem podziemnych ¿y³ wodnych. Jedn¹ z bardziej interesuj¹cych mo¿liwoœci jakie otwiera nam u¿ycie wahade³ka, to zdolnoœæ do wyznaczenia czyjegoœ wzglêdnego zasobu wolnej woli "?" - tj. poziomu energii moralnej w podrozdziale L7 oznaczonego wspó³czynnikiem ?. Aby móc wyznaczyæ ten zasób, najpierw dane wahade³ko trzeba wyskalowaæ kolorami, tj. w zakresie d³ugoœci jego nitki pomalowaæ odmiennymi kolorowymi plamami punkty, trzymanie za które powoduje, ¿e wahade³ko wpada w rezonans po jego zawieszeniu nad kartk¹ papieru pomalowan¹ danym kolorem. Warto przy tym zauwa¿yæ, ¿e ten sam kolor posiada³ bêdzie na d³ugoœci nitki wahade³ka a¿ kilka punktów rezonansowych (zwykle dwa lub trzy). D³ugoœæ nitki zawarta pomiêdzy dwoma kolejnymi punktami, trzymane za które wahade³ko wpada w rezonans nad tym samym kolorem, nazywana jest "zakresem czu³oœci" wahade³ka. Im l¿ejsze wahade³ko tym jego "zakres czu³oœci" jest d³u¿szy. W obszarze d³ugoœci nici, w którym najchêtniej trzymamy wahade³ko, najpierw wyznaczyæ nale¿y dwa skrajne punkty rezonansowe jego zakresu czu³oœci skaluj¹c je nad kolorem zielonym. Punkty te stanowi¹ obie granice dla naszej skali kolorowej. Dok³adnie w œrodku pomiêdzy tymi dwoma punktami rezonansu z kolorem zielonym zaznaczamy szczególnie istotny punkt, który odpowiada tzw. "zieleni ujemnej". Wahade³ko trzymane w owym punkcie zieleni ujemnej bêdzie wpada³o w rezonans po zawieszeniu nad ruchom¹ wod¹, np