Nie wiem czy Bóg istnieje, ale byłoby z korzyścią dla Jego reputacji, gdyby nie istniał" - Renard

J. BartmiDskiego, WrocBaw 1993, s. 547-560; Z. Kurzowa, jzyk polski WileDszczyzny i Kresów póBnocno-wschodnich XVI-XX w., Warszawa-Kraków 1994. WpBywy ruskie w polskim jzyku literackim 23 matyków i rymy poetów kresowych, którzy, stosujc za Kochanowskim dokBadny rym |eDski jako jeden z konstytutywnych kanonów systemu sylabicznego, rymowali - z perspektywy normy jzyka literackiego -a jasne z a pochylonym (co oznacza, |e w istocie a pochylonego jako odrbnej od a jasnego gBoski nie wymawiali). To s fakty bezsporne, których nikt nie kwestionuje4. W drugiej wierci XVIII wieku a pochylone wyszBo z u|ycia w polskim jzyku literackim (zostaBo zastpione a jasnym, tzn. formy typu ja, mam, miaB, raz, pan itd. zostaBy zastpione formami ja, mam, miaB, raz, pan itd.)5. W[ród historyków jzyka polskiego do dzi[ nie ma zgody w kwestii przyczyn tego zjawiska. WpBywem polszczyzny kresowej wyja[niaB zanik a pochylonego w jzyku literackim Kazimierz Nitsch, a jego wyja[nienie wszechstronnie i przekonywajco rozwinB StanisBaw UrbaDczyk6. Z konkurencyjnym pogldem o wpBywie Mazowsza jako przyczynie zaniku a pochylonego w jzyku literackim wystpiB MieczysBaw Szymczak7. Pogld ten jest jednak zupeBnie nieprawdopodobny. Jak doskonale wiadomo, Mazowsze, biedne i zacofane, byBo dzielnic wy[miewan, tak|e - a mo|e nawet przede wszystkim - pod wzgldem jzykowym, przez caB dob [redniopolsk. Je[li mimo to kilka mazowieckich wBa[ciwo[ci jzykowych rzeczywi[cie ustaliBo si jako normy w jzyku literackim, to jedynie na skutek presti|u Warszawy jako faktycznej stolicy Rzeczypospolitej od koDca XVI wieku. Jako normy jzyka literackiego ustalaBy si zatem wBa[ciwo[ci, które zbytnio nie raziBy (jak raziBo na przykBad powszechnie wy[miewane mazurzenie), a jednocze[nie miaBy oparcie w jzyku Warszawy, a wic wBa[ciwo[ci Mazowsza bli|szego (starszego, nadwi[laDskiego). Tymczasem w gwarach tej cz[ci Mazowsza a pochylone istniaBo i do dzi[ istnieje. Brak a pochylonego w gwarach Mazowsza dalszego (nowszego, póBnocnego) i Podlasia (jako 4 I dlatego mo|na zrezygnowa z przytoczenia literatury przedmiotu, gdy| ka|dy zainteresowany znajdzie potwierdzenie i uszczegóBowienie powy|szych informacji w jakiejkolwiek syntezie z zakresu gramatyki historycznej lub historii jzyka polskiego. 5 Zob. J. Bajerowa, KsztaBtowanie si systemu polskiego jzyka literackiego w XVIII xv., Wro-cBaw-Warszawa-Kraków 1964. 6 Zob. K. Nitsch, WpByw prowincji ruskich na polszczyzn literack,  Jzyk Polski" I, 1913, s. 79-83; S. UrbaDczyk, Z zagadnieD staropolskich. 1. Zanik  a" pochylonego. 2. Staropolskie  o" i  6". 3. Rzeczowniki na ,,-yja"', ,,-ija". 4.  anjoB",  jeneraB" itp.,  Jzyk Polski" XXXII, 1952, s. 119-129; idem, Zanik samogBosek pochylonych w jzyku polskim,  Sprawozdania z PosiedzeD Komisji Polskiej Akademii Nauk", OddziaB w Krakowie 1963, s. 99-101; idem, Przyczyny zaniku samogBosek pochylonych w jzyku polskim,  Prace Filologiczne" XVIII, cz. 3,1964, s. 111-122. 7 Zob. M. Szymczak, UdziaB Mazowsza w ksztaBtowaniu polskiego jzyka literackiego, [w:] Z polskich studiów slawistycznych, Seria 4. Jzykoznawstwo, Warszawa 1972, s. 333- 338. 24 BOGDAN WALCZAK terenów pierwotnie niepolskich, gBównie baBtyckich (jawieskich)), a wy[miewana mowa tych obszarów |adn miar nie mogBa wpByn na ksztaBt jzyka literackiego. Pogld o zaniku a pochylonego pod wpBywem Mazowsza nale|y wic odrzuci