Nie wiem czy Bóg istnieje, ale byłoby z korzyścią dla Jego reputacji, gdyby nie istniał" - Renard
Lepiej by wprawdzie wam było nie poznać światłości prawdy, 625 niźli poznaną odrzucić, zgasić i zatłumić. Któżeś to Pasterz, który pasterstwem się chlubisz, a zgubą owczątek Boga lżysz... 630 Ani życie, ani obyczaje, ani chodzenie, ani odzienie was Mistrzami być pokazują: Ani mądrość, ni ćwiczenie, 635 ani rozmowa o poświadczeniu i pasterstwie waszym świadczą: W życiu jesteście Karczmarze i Kupcy, w obyczajach domolegowie: w rozmowie nieukowie, 640 w chodzeniu obłudne lisy: a w odzieniu drapieżni wilcy. Cóż więc i o rozumu waszego przymiotach rzekę? Mądrość wasza, umiejętność, rozmowa, 645 są głupie, nadaremne i wszeteczne, 262 263 650 655 660 i zabawy sprośni'. w których i sami. i którzy was naśladuj;), gnijecie. A dla czego/ prze Bóg jesteś Kapłanem? Dla c/egoś Pasterzem? Drugich poświęcać posłany jesteś, a ty sam od nóg do głowy oszkaradzony jesteś? Pilność Pasterstwa tobie jest powierzona, a ty sam głosem zemdlonym zdychasz! O święcicielu zewsząd oszkaradzony, O Pasterzu głodem struchlały. Czyżeś to Świecznik w ciemności prostoty będącym? Tekst wg Threnos, Lament albo narzekanie Cerkwie na syny wyrodne, wydanie przez Theofi-•a Orthologa w roku 1610 (Biblioteka Jagiellońska, oddział starodruków). w. 152 Bazylika - królewski portyk; w starożytnej Grecji i Rzymie bazyliką określano okazałą budowlę na forum w której odbywały się sądy, targi i zebrania obywateli. W architekturze budownictwa chrześcijańskiego - świątynia zbudowana na planie podłużnym, najczęściej o trzech nawach, spośród których środkowa, najwyższa oddzielona jest od dwu pozostałych kolumnadą i uwieńczona jest apsydą, czyli sklepieniem. Bazylika to także tytuł honorowy nadawany niektórym kos-ciołom z uwagi na ich architekturę, np. św. Jana w Warszawie. w. 281 Wasilius - Bazyli Wielki (ok. 330-379) jeden z najwybitniejszych pisarzy i Ojców Cerkwi Wschodniej Od 370 roku biskup Cezarei i metropolita Kapadocji; przeciwnik ananizmu. Był twórcą jednej z pierwszych reguły zakonnej tzw. cenobialnej - uznającej, iz każdy klasztor stanowi odrębną jednostkę, która od 451 roku podlegała biskupowi. Zakony Bazylianów istnieją w Cerkwi wschodniej do dziś, a jeden z nich znajduje się w Warszawie na ul. Miodowej vis-a-vis Pałacu Prymasa Polski. w. 284 św Ambroży (ok. 335 - 397) Ojciec Kościoła, biskup z Mediolanu, od którego ustępstwa na rzecz arian domagała się matka cesarza, Justyna. Chodziło o to, aby biskup oddał jeden z kościołów do dyspozycji arian. Bp Ambroży kategorycznie odmówił, co stało się przyczyną długotrwałych sporów z cesarzową, która musiała w końcu ustąpić, jako ze biskup miał poparcie ludu. w. 285 Jan Złotousty (grec. Chryzostomos, urodzony w Antiochii, 354-407) najwybitniejszy kaznodzieja bizantyński. Od roku 395 był patriarchą bizantyńskim, od roku 404 pozostawał na wygnaniu. Autor wielu homilii i kazań. Liturgia na chrześcijańskim wschodzie odprawiana jest według kazań św Jana Chryzostoma-Złotoustego i św. Bazylego Wielkiego. Liczne przekłady homilii Jana Złotoustego na język starobułgarski i staroukraiński były rozpowszechnione na Rusi i Wywierały wpływ na styl piśmiennictwa ukraińskiego. Utwory Jana Złotoustego weszły do zbio-rów kazań zatytułowanych Złatostraj oraz Złatoust, do których z czasem dopisywano homilie innych pisarzy - kaznodziejów m.in. Kyryły Turowskiego. w.288św Hieronim (ok. 345- 419) Ojciec Kościoła, pisarz i polemista łaciński, autor irun. Komentarza do Daniela, prowadził klasztor łaciński w Betlejem, gdzie przebywał do końca życia. 264 w. 289 św. Cyprian (ok. 210 - 258) Ojciec Kościoła, (popierany przez metropolitę Cezarei Kapadockiej Firmiłiana) wywołał gwałtowną dyskusję z papieżem Stefanem, dotyczącą wartości chrztu heretyckiego. Eklezjologia Cypriana przedstawia ten sam typ co nauki teologów prawosławnych, dlatego teologowie Wschodni odwołują się do jego doktryn o Kościele. w. 290 św. Augustyn - Aurelisz Augustyn (354^130) Ojciec Kościoła, wczesnochrześcijański teolog i filozof, czołowy przedstawiciel patrystyki. Twórca pierwszego rozbudowanego systemu ortodoksalnej filozofii chrze.ścijańskiej. Długoletni biskup Hippony i główny organizator kościoła w Afryce północnej, nazwany „młotem na heretyków" za zwalczanie manicheizmu i pela-gianizmu. w. 292-296 Atanazy z Aleksandrii (295 - 373), z pochodzenia był Koptem. Odznaczał się prostotą wiary i pobożnością oraz niechęcią do wszelkich spekulacji filozoficznych, co zarzucał Grekom. Od roku 328 metropolita Kościoła aleksandryjskiego. W roku 325 towarzyszył jako zwykły diakon swemu poprzednikowi, metropolicie Aleksandrowi, na Soborze Nicejskim. W sporze z arianami wystąpił zdecydowanie przeciwko herezji Ariusza, bronił konsekwentnie doktryny o dwóch naturach Chrystusa. Po zatargu na tym tle z cesarzem Konstantynem Wielkim został przeniesiony poza granice imperium do Tweru, skąd po dwóch latach został odwołany z wygnania przez synów i następców Konstantyna