Nie wiem czy Bóg istnieje, ale byłoby z korzyścią dla Jego reputacji, gdyby nie istniał" - Renard
200 mandatów przyznawanych jest w systemie większościowym, 50 - w proporcjonalnym. Oprócz tego, każda ze wsi tatarskich nia swój samorząd - mele medżlis, występujący w jej imieniu do władz lokalnych i Medżlisu. Pod względem politycznym Krym to w dużej mierze swoisty rezerwat. Komuniści osiągają tu największe (obok Zaporoża) poparcie na Ukrainie (rzędu 34%), a miejscowy lider puczy-stów z 1991 r, Leonid Gracz, nie tylko nie stracił swej władzy, ale na przełomie XX i XXI w. nadal sprawował teoretycznie najwyższą funkcję na półwyspie - przewodniczącego Rady Najwyższej Krymu. Sterowana przez niego koalicja, tzw. Blok Gracza, jest głównym źródłem antyukraińskich i prorosyjskich nastrojów na Krymie. W opozycji doń pozostaje Nasza Ukraina Wiktora Juszczenki, popierana przez Tatarów i Ukraińców. Podziały te nie przekładają się bezpośrednio na parlament, gdzie są dwie frakcje: posiadająca absolutną większość Stabilność [Stabilnost') - 78 mandatów oraz Rozkwit w Jedności (Procwietanije w Jedinstwie) - 10 mandatów. 10 deputowanych określa się jako „niezależni". Trzeba przyznać, że nowe, oficjalne godło Krymu, przyjęte 24 IX 1992 r, ma całkiem solidną podstawę historyczną. Główny element - gryf jest najczęściej spotykanym symbolem w północnej części Morza Czarnego, występuje m.in. jako znak Chersonezu, Pantikapajonu i całego Bosforu. Kolumny po obu stronach reprezentują antyczne korzenie kraju, w szczególności dwa skrajne porty - Cherso-nez- Sewastopol i Pantikapajon-Kercz. Wschodzące słońce to symbol dostat- ? ku, o którym mowa jest też w dewizie na wstędze - Procwietanije w jedm- — stwie. Owo jedinstwo (jedność) nie do- ^ tyczy związku z Ukrainą, tylko współ- O noty wszystkich narodów Krymu. Gorzej rzecz ma się z flagą. To syn- > teza dwóch flag - rosyjskiej (barwy) ? i Rosyjskiej Floty Czarnomorskiej m (proporcje 1:4:1,- na fladze Floty nie ° ma pasa czerwonego, biel zajmuje ^ pięć szóstych) - ulubionych rekwizy- > tów separatystów. ^ Ta symbolika nie ma nic wspólne- ___ go z najnowszą historią Krymu. Flaga narodowa przyjęta przez Kurułtaj w 1917 r. była błękitna, ze złotym ? horyzontalnym pasem pośrodku. ^. Używano także innej flagi, „religijnej" - zielonej ze znakiem tamga (zwanym też taiak). Złota Tamga jest godłem Tatarów Krymskich - to oryginalny symbol graficzny, przypominający nieco literę T, z dodanymi do pionowych końcówek daszku T jeszcze dwiema (po jednej z każdej strony) prostopadłymi, poziomymi belkami. Tamga wywodzi się z bardzo starego symbolu, którym ordy stemplowały swoje bydło. Flagi Krymu można znaleźć na stronach internetowych www.crwflags.com/fotw/ f lags/ua_krtat. html. Krym ma własny hymn, skomponowany przez A. Karamanowa, zatwierdzony w 1992 r. WARUNKI NATURALNE Krajobraz, regiony Na Krymie wyróżnia się cztery regiony krajobrazowe: Nizinę Czarnomorską, Góry Krymskie, Południowe Wybrzeże Krymu i Półwysep Kercz. Dwa pierwsze mają nazwy potoczne, odpowiednio: Krym stepowy (stiepnoj Krym) i Krym górski (gornyj Krym), dobrze oddające dominujący typ krajobrazu, choć w drugim przypadku równie uprawniony byłby Krym leśny. Charakterystyczna dla półwyspu jest mnogość form; są tu stepy, lasostepy, 23 • lasy (od niskich dąbrów po wspaniałe 200-letnie buczyny), a nawet - pusty- 3 nie (nad zalewem Siwasz). 2 Nizina Czarnomorska (Priczier- ec nomorskaja nizmiennost') to płaska ** równina, zajmująca 60% terytorium ° kraju (na północy). Nazwa jest SiJ uproszczeniem, bowiem część wy- 4 brzeża Niziny rozciąga się nad 5 Morzem Azowskim. W jej skład os wchodzą (od zachodu): półwysep Tar-? chankut, Równina Eupatoryjska, Jj Równina Północnokrymska i region ____ zalewu Siwasz. Góry Krymskie (Krymskije Góry) ciągną się na południe od linii Symfe-ropol- Teodozja. Wyróżnia się trzy regiony Gór Krymskich. Pasmo Południowe (Główne) od przylądka Fiolent do przylądka Iii podzielone jest na szereg masywów i tzw. jajł (rodzaj połonin) - szczególnie Aj-Petri Jajła, Ba-bugan-Jajła i masyw Czatyrdah. Pasmo Północne, zwane także Przedgórzem, ciągnie się od Inkermana przez Bakczysaraj i Symferopol do Starego Krymu. Osiąga maksymalnie 738 m n.p.m. Wreszcie do Pasma Wewnętrznego zalicza się wzniesienia pomiędzy Sewastopolem a Symferopolem, o wysokości 140-344 m n.p.m. Pięć najwyższych szczytów Krymu to: Ro-man-Kosz (1545 m n.p.m., Babugan--Jajła), Demir-Kapu (1540 m n.p.m., Nilcicka Jajła), Zejtin-Kosz (1534 m n.p.m., Babugan-Jajła), Kemal-Egerek (1529 m n.p.m., Nikicka Jajła) i Ekli-zi-Burun (1527 m n.p.m., Czatyrdah). Południowe Wybrzeże Krymu (Już-nyj Bierieg Kryma) to wąski pas wybrzeża, od północy całkowicie zasłonięty górami, stanowiący o turystycznej wyjątkowości półwyspu