Nie wiem czy Bóg istnieje, ale byłoby z korzyścią dla Jego reputacji, gdyby nie istniał" - Renard
Po wprowadzeniu tłoka do otworu rury katapulty „płetwa" na jego górnej części wchodziła do szczeliny znajdującej się pod kadłubem. Tłok był odzyskiwany po wystrzale i używany ponownie Stanowisko HDP w Mimoyecąues. Częściowo zasypane wejście do tunelu kolejowego, który prowadził do głównych podziemnych pomieszczeń, gdzie znajdowały się lufy, mechanizm odpalania i składy U-534, typ IXC/40, znajdujący się w Birkenhread w Anglii. Najprawdopodobniej ostatni U-Boot, któiy wyruszył w rejs do Japonii. Opuścił Kilonię 1 maja 1945 roku i został zatopiony przez RAF 5 maja w drodze do Norwegii. Nad prawym wałem śrub widać uszkodzenia kadłuba spowodowane wybuchem bomby Stanowisko HDP Mimoyecąues. Zniszczona płyta nad systemem tuneli : otworami wylotowymi luf. V każdym z trzech otworów znajdowały się lufy pięciu tudwudziestometrowych luf wycelowanych w Londyn. Postać widoczna w tle daje wyobrażenie o rozmiarach budowli Sekcja lufy o kalibrze 1000 milimetrów irackiej Pierwszy i drugi człon Rheinbóta, wersji superdziała HDP cztemczłonowego pocisku rakietowego z Mimoyecąues. na paliwo stałe, eksponowany (Imperiał War Museum w muzeum RAF w Cosford. Dysza w Duxfoixi) Wylotowa pierwszego członu jest atrapą Napetnianie V2 materiałami pędnymi przed operacją Backfire (brytyjskie odpalenia V2, Cuxhaven, październik 1945 roku) (Imperiał War Museum w Duxford) V2 ustawiany w pozycji startowej przez Meillerwagen. Na miejscu znajdują się już podstawa rakiety oraz „wyciskacz do cytryn", deflektor gazów wylotowych. Brytyjskie odpalenia V2, Cuxhaven,październik 1945 mku (Imperiał War Museum w Duxford) V2 przenoszony z transportowego Yidalwagen (z lewej) na Meillerwagen za pomocą ruchomego dźwigu-suwnicy Strabo (Imperiał War Museum w Duxfoid) Start V2 Pojazd dowodzenia startem V2 dla stanowisk polowych. Gdy stanowisko było często używane, specjalny transporter opancerzony na podwoziu 3-tonowego Hanomaga parkowano w garażu „prostego stanowiska" j (Imperiał War Museum w Durford) VI po awarii silnika stmmieniowego; północna Francja, 1944 wk. Niewielkie uszkodzenia potwierdzają, te VI charakteryzował się stabilnym lotem (Imperiał War Museum w Dwcfoiri) Bunkier V2 yz Wizernes. Na zdjęciu widać kopułę, wywietrznik tunelu kolejowego i resztki pirsów startowych. Tak wyglądało to miejsce przed 10 maja 1997 roku, kiedy to stanowisko udostępniono do zwiedzania Bunkier V2 w Wizernes: wywietrznik tunelu kolejowego umieszczony na szczycie kopuły. Zdjęcie wykonane przed 10 maja 1997toku Bunkier V2 w Wizernes po 10 maja 1997 roku. Fotografia przedstawia wnętrze tunelu kolejowego „Ida" (tuż za bocznym tunelem „Mathilde"). Widać wagoniki używane na budowie, sprężarkę powietrza systemu wentylacyjnego i skutki zawału spowodowanego przez brytyjskich saperów w 1944 roku Bunkier V2 w Sottevast (patrz ilustracja 13). Strop bunkra miał zakryć cały teren na pierwszym planie Bergueneuse: wejście do tuneli, w których składowano rakiety V2 i głowice bojowe Wspierałby się na ścianie widocznej na zdjęciu i dwóch podobnych, które miały znajdować się po przeciwnej stronie, ale me zostały zbudowane. Przykryta betonowymi belkami platforma startowa rakiet znajduje sie na głębokości 18-24 metrów Bunkier V2 w Watten: częściowo zablokowana zachodnia brama kolejowa prowadząca do głównego Bunkier V2 w Watten: potężna, południowa budynku. Wysunięty element zapewniał osłonę ściana głównego budynku przesuwnym bomboodpomym wmtom o grubości 2,25 tn Castel-Yendon: silos nr2, z któirgo można było odpalać pionowo Rheinboty Proste stanowiska: Hameau de Haut. Na fotografii widać pozostałości betonowych bloków, na których montowano rampę startową VI Proste stanowiska: Chateau de BeaumOm Na zdjęciu widać garaż pojazdu dowodzenia startami V2