Nie wiem czy Bóg istnieje, ale byłoby z korzyścią dla Jego reputacji, gdyby nie istniał" - Renard
13 I 1903 Dzia³oszyn k. Wielunia. Ukoñczy³a Wydzia³ Humanistyczny (polonistykê) UW, uzyska³a 1928 stopieñ doktora za rozprawê Technika powieœci ¯eromskiego, studiowa³a pedagogikê na WWP (Warszawa). Debiutowa³a 1933 na ³amach czas. "Wiedza i ¯ycie" jako eseistka. Og³osi³a 1928 ksi¹¿kê Uwagi o nauczaniu literatury XIX wieku w szkole œredniej pod nazwiskiem Drozdowiczówna. 1934-39 wyk³adowca WWP. 1939-44 pracownica Rady G³ównej Opiekuñczej, wyk³adowca tajnej WSP. ¯o³nierz AK,uczestniczka powstania warszawskiego, 1944-45 jeniec obozów niemieckich. Od 1946 w Warszawie. 1947-50 prowadzi³a wyk³ady na UW, 1950-54 kierownik literacki Pañstwowego Teatru Nowej Warszawy. Otrzyma³a 1958 nagrodê prezesa Rady Ministrów, 1959 nagrodê m. Warszawy. Autorka ksi¹¿ek dla dzieci i m³odzie¿y. Wyda³a po 1939: Warszawa - serce Polski. Szkice (Œw 1948 wyd. II poszerz.), O czterech warszawskich pstro-czkach. Utwór dla dzieci (W 1948, NK 1954 wyd. poszerz., 1956 Bibl. "P³omyczka", 1985), Literatura naj³atwiejsza. Szkice (TUR 1949), Osiem lalek i jeden miœ. Sztuka sceniczna dla m³odzie¿y (NK 1951), Obroñca Komuny. Sztuka sceniczna (Cz 1954), O ch³opcu, który szuka³ domu. Baœñ dla dzieci (NK 1957, 1959, 1972, 1985), Kajtek, warszawski szpak. Utwór dla dzieci (NK 1958), Ten obcy. Powieœæ (NK 1961 Klub 7 Przygód, 1964, 1966, 1969, 1970, 1972, 1974, 1978 wyró¿niona List¹ Honorow¹ Andersena, 1983, 1984, 1987, 1990, 1991), Rozbita szyba. Opowieœæ (PZWS 1963), Niespokojne godziny. Powieœæ (NK 1964, 1967, 1970, 1972), Tort orzechowy. Opowieœæ (PZWS 1966, 1973), Wszystko 163 •T Jurkowski Stefan inaczej. Powieœæ (NK 1968, 1969, 1973, 1976, 1981), Wa¿ne i niewa¿ne. Opowieœæ (NK 1971), Inna? Powieœæ (NK 1975,1979, 1987), Strategia czekania. Wspomnienia (PIW 1982). Nie uwzglêdniono drobnych publikacji dla dzieci. JURKOWSKI Stefan, ur. 30 I 1948 Tarnowskie Góry. Ukoñczy³ filologiê polsk¹ w UW. Debiutowa³ 1967 na ³amach tyg. "Kierunki" jako poeta. Otrzyma³ 1975 nagrodê m³odych im. Pietrzaka. Poeta, felietonista. Wyda³: Wibracje. Poezje (Pax 1969), Wysokie lato. Poezje (Pax 1975), Zagro¿enie. Poezje (Pax 1980), Równowaga. Poezje (KAW 1980), Genezis. Poezje (WL 1985), Œwiaty równolegle. Poezje. Wybór i wstêp Stefan Joñczyk (Pax 1987). JUSTYNOWICZ Bogdan, ur. 30 VIII 1939 Stara Wilejka k. Wilna. Ukoñczy³ Wydzia³ Filozoficzno-Historyczny UW. Debiutowa³ 1956 na ³amach dzieñ. "G³os Wybrze¿a" jako poeta. 1957-67 redaktor prasy Wybrze¿a Gdañskiego. Od 1967 w Warszawie. Poeta, prozaik. Wyda³: Przed jutrem. Poezje (WM 1958), Przenikanie. Poezje (WM 1960), Æwiczenie dykcji. Poezje (WM 1966), Po³udnik elegii. Poezje (WM 1968), Nadbrze¿e malarzy. Szkice o gdañskich plastykach (WM 1973), Rok œwietlny. Poezje (WM 1973), Mi³oœæ, nasz syn. Poezje (Cz 1987), Wiersze wybrane. Wstêp Iwona Smó³ka (WM 1988), Ksi¹¿ka Której Siê Œni³o. Utwór dla dzieci (Alfa 1990). Nie uwzglêdniono publikacji z Bibl. ¯ó³tego Tygrysa. K KABATC Eugeniusz, ur. 11 I 1930 Wo³-kowysk. Ukoñczy³ SGPiS (Warszawa). Debiutowa³ 1949 na ³amach tyg. "Razem" jako prozaik. 1949-57 pracownik Banku Handlowego i Ministerstwa Finansów. 1960-68 redaktor dwutyg. "Wspó³czesnoœæ". 1968-74 radca do spraw kultury Ambasady PRL w Rzymie. Od 1974 zastêpca redaktora naczelnego mieœ. "Literatura na Œwiecie". Prozaik, t³umacz literatury radzieckiej i w³oskiej. Wyda³: Pijany anio³. Opowiadania (Iskry 1957), Za du¿o sloñca. Powieœæ (W£ 1959), Romans. Powieœæ (W£ 1960), Gorzka pla¿a. Opowiadania (Iskry 1960), Przygoda z Agnieszk¹. Powieœæ (Iskry 1962, 1963, 1969), Jedenaste przykazanie. Powieœæ (W£ 1965, 1966, 1978), Oranie morza. Rekonesanse wloskie. Szkice (KiW 1965), ¯ó³wie. Powieœæ (Iskry 1966), Odpoczynek w wysokiej trawie. Powieœæ (Iskry 1968), Filip i DŸulietta. Powieœæ (NK 1968, 1979 ³¹cznie z Uprowadzeniem D¿ulietty), 164 Uprowadzenie D¿ulietty. Powieœæ (NK 1973), Patrycja czyli o milosci i sztuce w œrodku nocy. Powieœæ (PIW 1975, 1976), Autostrada s³oñca. Opowieœæ (KAW 1979), Ma³gorzata, czyli requiem dla wojowniczki. Powieœæ (PIW 1980, 1981), Œmieræ robotnika w hotelu ,,Savoy". Powieœæ (PIW 1985). Z Aleksandrem Minkowskim: Strefa neutralna. Powieœæ. Wstêp Wojciech ¯uk-rowski (MON 1960). KADEN-BANDROWSKI Juliusz, 24 II 1885 Rzeszów - 8 VIII 1944 Warszawa. Studiowa³ filozofiê na uniwersytecie w Lipsku i Brukseli, ukoñczy³ konserwatorium brukselskie. Debiutowa³ 1907 na ³amach czas. "Scena i Sztuka" jako publicysta. Og³osi³ 1911 powieœæ Niezgu³a. Dzia³acz niepodleg³oœciowy