ďťż

Nie wiem czy Bóg istnieje, ale byłoby z korzyścią dla Jego reputacji, gdyby nie istniał" - Renard

To teren trudno dostępny i przedzielony granicš białoruskš. Z racji obfitoœci błot i wody północ zwana jest holubooka (niebieskookš). Naliczono tu aż 220 jezior oraz 130 rzek i rzeczek. Uwagę zwracajš urocze okolice Szacka, z parkiem narodowym chronišcym ładne pojezierze z jeziorem ŒwitaŸ, największym na Ukrainie (pow. 27,5 km2). Przez Polesie przepływajš najważniejsze rzeki Wołynia, dopływy Prypeci: Tu-ria, Stochód, Styr, Horyń i Słucz. Turyœci, jak przed wojnš, powinni znów odkryć dla siebie ten niezwykły rezerwat dzikiej przyrody i archaicznych obyczajów. Pas południowy to tzw. Wołyń właœciwy, bogaty w pamištki kultury i przyjemne dla oka krajobrazy, zwłaszcza w paœmie Gór Krzemienieckich i Woroniaków. Najważniejszymi miastami sš centra obwodów -Łuck (historyczna stolica Wołynia) i Równe. Istotne znaczenie majš także w obwodzie wołyńskim - wielki węzeł kolejowy Kowel, Włodzimierz Wołyński oraz nowe górnicze miastoj Nowowołynœk. W obwodzie ró nieńskim warte uwagi sš Dubno, Ko-stopol, Zdołbunów i Kuznecowœk. Do Wołynia zalicza się także Krzemieniec i Poczajów w obwodzie tar-iMipolskim. Klimat Wołynia jest umiarkowanie kontynentalny. Œrednia temperatura ilycznia wynosi -5°C, lipca +19°C. Opady sš niewielkie. Najlepszy czas mi zwiedzanie trwa od maja do połowy paŸdziernika. Mi-- Nazwa Wołynia pochodzi od miana słowiańskiego grodu leżšcego ti ujœcia Huczwy do Bugu (blisko dzisiejszego Hrubieszowa). Tysišc lat temu region ten zaczšł odgrywać ważnš tnie w dziejach Ukrainy. W 981 r. na (rrmach plemienia Wołynian ksišżę kijowski Włodzimierz Wielki założył Kród, który nazwał swoim imieniem Włodzimierz Wołyński). W 988 r. istniało już Księstwo Włodzimiersko-Wotyńskie, następnie Ruœ Halicko-Wulyńska. Dwóch władców Wołynia wybiło się na plan pierwszy: Roman 1 i 70-1208), który korzystajšc ze sła-Imœci Kijowa, uczynił Włodzimierz pierwszym miastem Rusi, oraz jego ŚŚyn Daniel (1219-1264), kontynuujšcy politykę ojca. W 1340 r. władcš Wołynia został Litwin Lubart, syn liiedymina. Odtšd Wołyń stał się obiektem ekspansji Litwy i Polski, co doprowadziło do jego podziału między oba państwa. W 1569 r. w całoœci wszedł do Korony. W 1795 r. znalazł hic w granicach Rosji. Epoka największej walki z polsko-iciš przypada na wiek XIX. Docho-ilziło do wysiedleń ludnoœci katolickiej po zrywach narodowych (m.in. w okolice Mikołajowa i Chersonia). Niewielki rozwój gospodarczy zaczšł iiy w drugiej połowie XIX w. wraz / budowš linii kolejowych Zdołbu-nów-Kowel (1873) oraz Kolei Nadwiœlańskiej Mława-Kowel (1877). I wojna œwiatowa przyniosła ogromne zniszczenia, bo właœnie tu na wiele miesięcy ustaliła się linia frontu. W 1918 r. utworzono - już w ramach I! Rzeczypospolitej - województwo wołyńskie ze stolicš w Łucku. Jednak pokój zapanował dopiero w 1921 r., po zakończeniu wojny polsko-sowieckiej. Według spisu ludnoœci z 1921 r. na Wołyniu mieszkało 68,3% Ukraińców, 16,8% Polaków i 12% Żydów. Polaków na Wołyniu w latach 20. XX w. było mniej niż w XIX stuleciu. Żydzi dominowali w miastach, gdzie stanowili 70-90% mieszkańców. Ciekawš grupš byli Czesi (ponad 25 tys.), w pewnej czę- g œci husyci (bracia czescy), z oœrodka- o mi w Łucku, Dubnie i czysto czeskiej 5 Wołkowyji koło Dubna. Trafili na z-Wołyń po 1868 r. w ramach prowadzonej przez Rosjan akcji koloniza-cyjnej na ziemiach odbieranych Polakom. Na Wołyniu mieszkało także 25 tys. Niemców. W 1939 r. Wołyń, podobnie jak i cała wschodnia Polska, padł ofiarš anek-sji. Podczas II wojny œwiatowej doszło do aktów przemocy o charakterze narodowoœciowym, w których ukraińskie organizacje i bandy złożone z miejscowej ludnoœci mordowały Polaków. Wydarzenia te oraz póŸniejsza repatriacja były przyczynš zmiany stosunków etnicznych na Wołyniu. Po przesiedleniach Wołyń jest najbardziej jednolitym narodowoœciowo regionem kraju. Ukraińcy stanowiš 94,6% w obwodzie wołyńskim (łuc-kim) i 93,3% w równieńskim. Podróżowanie po Wołyniu jest trudniejsze niż po innych ukraińskich regionach dawnej II Rzeczypospolitej, bo koleje i drogi budowano tu na modłę rosyjskš, tzn. dla celów wojskowych. Trasy biegnš bez uwzględnienia ruchu pasażerskiego, np. odległoœć między stacjš kolejowš w Ołyce a właœciwš miejscowoœciš wynosi 12 km, a w Ostrogu 14 km. Jadšcy samochodem, niech zwrócš uwagę na trasę Łuck-Równe-Korzec. Ta dwupasmowa droga zapewnia względny komfort jazdy, chociaż biegnie z dala od większoœci osiedli. Głównym œrodkiem lokomocji pozostaje więc autobus albo najlepiej sprawdzajšca się marszrutka. 109 7 •218 tys. mieszkańców , 3322 Leżšca na wzgórzu w 2aJlu stym stolica Wołynia Łuck (ukr Łućk/ JlyubK) me robi może oszof.^ -šceg0 wrażenia, ale jest - obok Włodzimierza - najciekawszym mišstem w za_ chodniej częœci Wołynia. Ma raczenie dla kultury ukraińskš (tworZyła .z tu Łesia Ukrainka) i polsj Ś (urodził 5 się tu Alojzy Feliński, Vs'^órca O pieœni Boże, coœ Polskę, j miesZkał 5 przez dłuższy czas Józef j ^n- ----- szewski^ Do dziœ wielu