Nie wiem czy Bóg istnieje, ale byłoby z korzyścią dla Jego reputacji, gdyby nie istniał" - Renard

Przytoczony przez Dos Passosa urywek pochodzi niewątpliwie z okresu gwałtownej polemiki wokół prohibicji, która objęła nawet piwo. Henry Pomeroy Davison (1867–1922), finansista i długoletni udziałowiec banku Morgana, pełnił w latach 1917–19 funkcję przewodniczącego Rady Wojennej Amerykańskiego Czerwonego Krzyża zbierając i wydatkując na tym stanowisku 285 milionów dolarów na cele pomocy wojennej. Paris mutuel (fr.) znaczy dosłownie: Paryż wzajemny. Jednakże pari mutuel jest to zalegalizowany aktem parlamentu z 1891 roku totalizator wyścigów konnych, umożliwiający obstawienie gonitw nie tylko na torach wyścigowych, lecz także w licznych rozsianych po Paryżu agencjach P.M.U. (Pari Mutuel Urbain). Należy przypuszczać, że Dos Passos świadomie posłużył się tą grą słów. Cyrk Medrano, jeden z najsławniejszych cyrków świata, nosi nazwisko znanej rodziny cyrkowców, której protoplasta, Emilio Girolamo Medrano (1849–1912), tancerz, akrobata i klown, odkupił w roku 1897 cyrk Fernanda, przejęty następnie w roku 1928 przez jego syna, Jerome (ur. 1907). W cyrku tym występowały m. in. takie sławy, jak Grock i Buster Keaton. La musique... (fr.) – ta muzyka naigrawa się ze mnie. La peinture (fr.) – malarstwo. Niemcy zdobyli Rygę 3 września 1917 roku w wyniku ofensywy 8 Armii generała von Huttena, przeprowadzonej nowo opracowaną przez niego metodą nieoczekiwanego zmasowanego uderzenia na wąskim odcinku rozszerzanym następnie po przerwaniu frontu. Pobici i wyparci z miasta zostali przez Armię Czerwoną 3 stycznia 1919, w wyniku czego Ryga stała się na krótko stolicą Radzieckiej Łotwy. Jednakże już 22 maja 1919 została odbita przez oddziały łotewskich nacjonalistów i Niemców bałtyckich i aż do II wojny światowej była stolicą burżuazyjnej Łotwy. Fiume to włoska nazwa dzisiejszej jugosłowiańskiej Rijeki na wybrzeżu dalmatyńskim, do roku 1918 stanowiącej główny port węgierski nad Adriatykiem. Zajęte w wyniku działań wojennych przez wojska włoskie Fiume stanowiło na konferencji pokojowej jeden z najbardziej zapalnych punktów spornych jako przedmiot roszczeń Włoch na podstawie tzw. układu londyńskiego oraz nowo utworzonego państwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców (późniejszej Jugosławii) na podstawach geograficznych i etnicznych (ponad połowę ludności stanowili Chorwaci). Traktat pokojowy z Austrią w Saint-Germainen-Laye podpisany 2 czerwca 1919 przyznał Fiume Jugosławii, ale już we wrześniu tego roku zajął je Gabriele d’Annunzio na czele swoich Czarnych Koszul i okupował aż do stycznia 1921, przez ostatnie dwa miesiące opierając się postanowieniom zawartego między Włochami i Jugosławią 12 listopada 1920 roku traktatu w Rapallo, mocą którego Fiume i okolice przekształcone zostały w wolne miasto. Ale i na tym się nie skończyło, bo już w 1922 roku faszystowski zamach stanu obalił lokalne władze i do miasta znów wkroczyły wojska włoskie, co doprowadziło do ostrego konfliktu z Jugosławią, załagodzonego dopiero w 1924 traktatem rzymskim, na mocy którego Włochy zatrzymały Fiume, Jugosławia zaś dostała jego całkowicie chorwackie przedmieście Suszak, wkrótce rozbudowane w samodzielny port. II serait dangereux... (fr.) – Niebezpiecznie byłoby podwyższać ceny żywności. Theobald von Bethmann-Hollweg (1856–1921) był od roku 1899 nadprezydentem Brandenburgii, od 1905 ministrem spraw wewnętrznych Prus i od 1907 całej Rzeszy, nim w roku 1909 objął po Bernhardzie von Bulowie urząd kanclerza Rzeszy i premiera Prus. Jakkolwiek początkowo przeciwny wojnie, dał się wielekroć poznać jako wyraziciel niemieckich dążeń wielkomocarstwowych i w roku 1914 zniesławił się komentowanym szeroko oświadczeniem, że traktat gwarantujący neutralność Belgii jest „świstkiem papieru”. Został zmuszony do ustąpienia ze swego stanowiska w lipcu 1917 pod naciskiem Hindenburga i Ludendorffa, wskutek oporu przeciwko totalnej wojnie podwodnej i prób doprowadzenia do negocjacji pokojowych. Jak można przypuszczać, w roku 1919 musiała się w nim „burzyć krew” na warunki narzuconego Niemcom traktatu pokojowego. Aleksandr Fiodorowicz Kiereński (1881–1970), adwokat z zawodu, występował jako obrońca rewolucjonistów w wielu procesach politycznych i był od roku 1912 eserowskim posłem do IV Dumy. Po Rewolucji Lutowej wszedł w skład Rządu Tymczasowego księcia Lwowa, najpierw jako minister sprawiedliwości od 15 (2 starego stylu) marca 1917, a następnie minister wojny i marynarki wojennej od 15 (2) maja. Z ramienia tego rządu kierował w lipcu akcją przeciw wystąpieniom rewolucyjnym w Piotrogrodzie. O rządach Kiereńskiego można mówić od 21 (7) lipca do 7 listopada (25 października) 1917, kiedy był on premierem Rządu Tymczasowego, a od września, po nieudanym puczu wodza naczelnego generała Ławra Korniłowa, objął także jego funkcje. Wróg bolszewików, Kiereński uciekł z Piotrogrodu na parę godzin przed wybuchem Rewolucji Październikowej, o czym jest mowa w historii Bena Comptona (patrz s. 416). Po wojnie mieszkał w Paryżu, gdzie prowadził akcje propagandowe przeciw ZSRR; w 1940 roku przeniósł się do USA. Mistelle (fr). – to moszcz gronowy z dodatkiem spirytusu, który powstrzymuje proces fermentacji, tj. przemiany cukrów na alkohol, dzięki czemu zachowuje się naturalna słodycz. Eksporterem tak preparowanego moszczu są kraje Maghrebu, może więc chodzi tu o zagrożenie właścicieli francuskich winnic i producentów win przez konkurencję importowanego moszczu. Ole Hanson (1874–1940), sprawując w latach 1918–20 funkcje burmistrza Seattle, największego ośrodka przemysłowego stanu Waszyngton, zdobył sobie wątpliwą sławę jednego z najbardziej histerycznych inspiratorów powojennej nagonki na radykałów. W roku 1919 na pierwsze szpalty gazet amerykańskich wyniosła jego nazwisko niezwykła brutalność, z jaką zdławił w swoim mieście zorganizowany przez IWW strajk powszechny, uznając go za rewolucyjną próbę przechwycenia władzy przez bolszewików. Kongresowy (the Congressional) to ekspres kursujący między Nowym Jorkiem a Waszyngtonem