Nie wiem czy Bóg istnieje, ale byłoby z korzyścią dla Jego reputacji, gdyby nie istniał" - Renard
Drugi sposób to zastosowanie parafrazy, kiedy to: • wybieramy znan¹ uczniom strukturê np. „mam" („I've got), • podajemy uczniowi wzór zdania np. („I've got a nice table in my room"), • rozpoczynamy zdanie w inny sposób, tak by uzyskaæ now¹, w³aœnie opanowywan¹ strukturê, np.: „There is..." • prosimy ucznia o przekazanie tej samej treœci w nowym zdaniu, którego pocz¹tek zosta³ mu podany. -130- Æwiczenie takie lepiej funkcjonuje jako æwiczenie pisemne lub praca domowa. Warunkiem jego poprawnoœci jest dobra znajomoœæ poprzedniej, wczeœniej poznanej struktury, która staje siê podstaw¹ do przeæwiczenia nowej. Technika integracji Odmian¹ transformacji jest technika integracji. W technice tej przekszta³canie wynika z ³¹czenia dwu odrêbnych zdañ w jedno zdanie z³o¿one. Na przyk³ad: N: I'lll shut the door. It's cold. U: I'll shut the door, because it's cold. Ten rodzaj transformacji nadaje siê doskonale do trenowania spójników, nadawania spójnoœci tekstom i opanowywania budowy zdañ z³o¿onych. STOSOWANIE NOWEGO MATERIA£U GRAMATYCZNEGO W AUTENTYCZNEJ KOMUNIKACJI Istot¹ komunikacyjnego nauczania struktur gramatycznych jest, jak ju¿ wiemy, stworzenie sytuacji, w której u¿ycie jêzyka staje siê naturalne. Po zakoñczeniu ci¹gu æwiczeñ œcis³e kontrolowanych, przechodzimy wiêc do swobodniejszej praktyki jêzykowej polegaj¹cej na mo¿liwie naturalnym porozumiewaniu siê z zastosowaniem poznanej struktury gramatycznej. S³u¿¹ do tego miedzy innymi: • praca w parach, • praca w grupach jêzykowych, • æwiczenia sprawnoœciowe, a wiêc æwiczenia w mówieniu, pisaniu, czytaniu i pisaniu tekstów, w których zastosowano poznan¹ strukturê gramatyczn¹, • sytuacje zabawowe, które stanowi¹ przejœcie od æwiczeñ przedkomunikacyjnych do æwiczeñ komunikacyjnych. Tym ostatnim poœwiêcimy tu nieco miejsca. ZnajdŸ w klasie kogoœ kto... W æwiczeniu tym podajemy kilka mo¿liwoœci zakoñczeñ tego zdania np. lubi muzykê, lubi kolor czerwony itp., co wymaga wielokrotnego powtarzania przez uczniów pytania typu „Czy...?, („Do you like...?). Zgadywanka tak / nie Nauczyciel podaje informacjê typu „Poszed³em wczoraj do supermarketu i kupi³em coœ. Zgadnijcie, co". Czy te¿ „Jutro obejrzê coœ interesuj¹cego w TV. Zgadnijcie, co". Uczniowie, by uzyskaæ brakuj¹c¹ informacjê, musz¹ zadaæ wiele pytañ w czasie przesz³ym. „Did you buy a bottle of milk? albo z konstrukcj¹ „to be going to" „Are you going to watch TV news?" itp. Obie te aktywnoœci nadaj¹ siê do trenowania pytañ w najrozmaitszych uk³adach gramatycznych. Ka¿da z nich jest te¿ zarazem powtórzeniem s³ownictwa z poruszanych zakresów. Mini-drama Jest to zabawa polegaj¹ca na stworzeniu atrakcyjnej sytuacji teatralnej, któr¹ to uczniowie maj¹ odegraæ „na jednej strukturze zdaniowej". Na przyk³ad sytuacja organizowania dyskoteki szkolnej oparta jest na strukturze zdaniowej „No to zróbmy X", np. „Let's bring some cas-settes" „Let's make some Sandwiches" itp. Sytuacja choroby kolegi oparta jest na strukturze gramatycznej „Powinieneœ... „You should take an aspirin. You should rest...". -131- Przed ka¿d¹ mini-dram¹ warto przeprowadziæ krótkie æwiczenie skojarzeniowe typu leksykalnego, które pozwoli przypomnieæ sobie wyrazy, jakie wkrótce stan¹ siê przydatne do odegrania scenki. Wywiad ze znan¹ osobistoœci¹ Zabawa polega na tym, ¿e osobistoœæ rozmawia jedynie ze swoim rzecznikiem, a nie z publicznoœci¹ zadaj¹c¹ pytania (mówi wiêc w 1 osobie), rzecznik zaœ ma przekazaæ ka¿d¹ odpowiedŸ osobom pytaj¹cym (mówi w 3 osobie). Niepodobne do siebie rodzeñstwo Zabawa polega na tym, ¿e dwie osoby maj¹ odegraæ rolê odmiennego w gustach rodzeñstwa, przy czym pierwsza wypowiada siê o swoich zwyczajach i upodobaniach (u¿ywa wiêc twierdzeñ), a druga - s³ysz¹c to - ma podawaæ odwrotne informacje (u¿ywa wiêc przeczeñ), Rozmowa telefoniczna Zabawa polega na udzielaniu odpowiedzi przez nauczyciela na nies³yszalne dla uczniów pytania, zadaniem uczniów jest odtworzyæ te pytania