Nie wiem czy Bóg istnieje, ale byłoby z korzyścią dla Jego reputacji, gdyby nie istniał" - Renard
Wskazane jest spożywanie dużych ilości warzyw i niekwaśnych owoców. Leczenie kompleksowe dny (podagry) Dna (podagra) Tak jak w przypadku gośćca, podstawową rolę w powstawaniu dny odgrywają zaburzenia przemiany materii. Konsekwencją tych zaburzeń jest podwyższenie poziomu kwasu moczowego we krwi i odkładanie się złogów moczanowych w tkankach okołostawowych, nerkach i innych narządach. Złogi moczanowe w postaci kryształków wnikają do tkanek i tworzą tak zwane węzły podagryczne. W układzie moczowym natomiast spore skupiska złogów odkładają się w kanalikach nerkowych, miedniczkach nerkowych, moczowodach i pęcherzu moczowym, prowadzi to do przewlekłych stanów zapalnych tych narządów. Rozróżnia się trzy stadia w przebiegu tej uciążliwej choroby: stadium bezobjawowe, kiedy tylko okazjonalnie stwierdzić można podwyższenie ilości kwasu moczowego we krwi, stadium pośrednie i stadium przewlekłe. Stadium bezobjawowe trwać może latami, przy czym nie obserwuje się odkładania złogów moczanowych w tkankach okołostawowych, ani zaburzeń w pracy nerek i pęcherza moczowego. Stadium pośrednie rozpoczyna się niespodziewanie, a głównym jego sygnałem jest bardzo silny ból skoncentrowany zwykle w jednym stawie - najczęściej zostaje zaatakowany staw wielkiego palca u nogi, chociaż może to być też staw kolanowy, staw skokowo-goleniowy, staw ramieniowy, staw łokciowy i dość rzadko stawy dłoni. Ból wzmaga się przy najmniejszym nawet ruchu. Tkanki otaczające staw są nabrzmiałe, skóra przekrwiona. Ból łagodnieje nad ranem, by powrócić następnej nocy. Z upływem czasu ból traci swą intensywność, a po 2-3 tygodniach ustępuje, a wraz z nim wszystkie towarzyszące objawy. Jednakże skóra na chorym stawie swędzi, łuszczy się i nigdy już właściwie nie wraca do normalnego stanu. Kolejny atak następuje zwykle po upływie około 2 lat, a potem coraz częściej. Stadium pośrednie trwa zwykle 8-9 lat. Jeśli leczenie nie zostanie podjęte we właściwym czasie, szanse na poprawę zdrowia wyraźnie maleją. Stadium przewlekłe charakteryzuje się tym, że napady bólu są wprawdzie o wiele słabsze, trwają jednak dłużej, a przerwy między nimi stają się coraz krótsze. Bóle nękają chorego także i w dzień, zwiększa się też liczba zajętych stawów. Po kolejnych atakach stawy nie wracają już do normalnego stanu, w ich okolicy powstają trwałe obrzęki, z początku miękkie, ciastowate, po pewnym czasie twardniejące i unieruchamiające staw. Są to tak zwane węzły albo guzy dnawe zawierające kwaśny moczan sodowy i węglan wapniowy. Guzy te otwierają się często samoistnie i wówczas wydziela się z nich kaszkowata masa zawierająca złogi. Węzły mogą też występować w okolicy ścięgien lub na małżowinie usznej. W ostatnim stadium dny rozwijają się zwykle zmiany w narządach wewnętrznych, powodując uporczywe nieżyty żołądka, dolegliwości wątroby, pogorszenie wzroku, uporczywe stany zapalne spojówek, kamicę moczanową objawiającą się napadami kolki, chorobę wieńcową, zawały serca, a najczęściej poważne zmiany w nerkach i pęcherzu moczowym, gdzie osadzają się sole kwasu moczanowego wywołując trwałe stany zapalne tych narządów. Leczenie zewnętrzne podczas ostrego ataku dny Chorego budzi w nocy świdrujący, palący ból w chorym stawie. Najczęściej jest to ból zlokalizowany w śródstopiu, a ściślej mówiąc obejmuje on cały paluch jednej ze stóp. Znacznie rzadziej pierwszy atak dny dotyczy stawów rąk lub stawu kolanowego. Aby ulżyć choremu należy położyć na chory staw gorący kompres z kilkakrotnie złożonego płótna, który usuwamy po 15-20 minutach. Jeśli chory nie znosi ciepła, kładziemy mu kompres z zimnej wody, zmieniając go tak często, aby był ciągle zimny. Ciepłe lub zimne kompresy szybko przynoszą pewną ulgę, a kiedy to nastąpi, przykładamy na chory staw okład z miodu: kawałek płótna odpowiedniej wielkości smarujemy niezbyt grubo miodem i owijamy nim chory staw. Mniej więcej po upływie godziny miód zostanie wchłonięty przez skórę i wówczas okład miodowy należy powtórzyć. Jeśli chory nie znosi mokrych kompresów, okładamy chory staw płóciennym woreczkiem wypełnionym gorącym piaskiem i postępujemy jak wyżej, z tym, że na zakończenie robimy okład z płótna, które przedtem trzymamy przez pół godziny w zamrażalniku. - Natychmiastowy niemal skutek daje przystawienie na chore miejsce pijawek, a jeśli nie mamy ich akurat pod ręką - 2 baniek. Ponieważ używane zwykle bańki są za duże, można posłużyć się małymi kieliszkami z grubego szkła. Kiedy bańki naciągną, smarujemy obolałe miejsce oliwą dziurawcową. Gdyby ból stawu powrócił, stosujemy ponownie bańki. Ponieważ podczas ataku każdy ruch chorą kończyną wywołuje ból, najlepiej unieruchomić ją na 2-3 dni. - Podczas ostrego ataku dny chory musi bezwzględnie pozostawać w łóżku. - Następnego dnia leczenie rozpoczynamy od zrobienia choremu lewatywy. Powtarzamy ją codziennie do czasu, kiedy chory poczuje się lepiej. Przez pierwsze 2-3 dni nie podajemy choremu żadnego pożywienia, nie ograniczając płynów. Najbardziej wskazanym napojem w okresie głodówki jest napar z liści maliny: łyżkę stołową liści maliny zalewamy szklanką wrzącej wody, odstawiamy pod przykrywką na 15 minut, przecedzamy i pijemy ciepły. Chory powinien wypić w okresie głodówki 5-6 filiżanek naparu dziennie, gdyż napar z liści malin obniża poziom kwasu moczowego w płynach ustrojowych, pobudza nerki do zwiększonego wydzielania tego kwasu i wywołuje poty. Leczenie homeopatyczne podczas ostrego ataku dny - Jeśli atak rozpoczął się od dreszczy, chory ma twarde przyspieszone tętno i podwyższoną temperaturę, podajemy co 2 godziny Aconitum D6 po 5 kropli. - Gdy bóle w chorym stawie są przeszywające, rwące i odczuwa się je wieczorem lub nocą; jeśli bóle wzmagają się przy chodzeniu, a okolica stawu jest nabrzmiała, podajemy co 2 godziny Colchicum D4 po 5 kropli