Nie wiem czy Bóg istnieje, ale byłoby z korzyścią dla Jego reputacji, gdyby nie istniał" - Renard

Nazwy w naukach [wieckich i codziennym |yciu powstaj i zanikaj, co wicej: zmieniaj, tre[ i znaczenie. W nauce o Bogu i w Ko[ciele sprawa nazewnictwa jest niesBychanie wa|na. Tu szczególnie wa|ny jest nie tylko odpowiedni dobór nazw i ustalenie ich znaczeD, ale i jednolito[ w caBym Ko[ciele oraz ich niezmienno[. Nazwy, terminologia teologiczna, byBy nieraz okazj, do sporów i rozBamów w Ko[ciele; ale raz ustalone i przyjte, s jednakowo rozumiane w caBym Ko[ciele i przez wieki; niezmienno[ dogmatów, jednolito[ nauczania wiary, domagaj si jednolito[ci i niezmienno[ci nazw. (Patrz Sobór Wat. I Ses. III, D. 1800). W zagadnieniu obecnym spotkamy wa|ne dla caBej Sumy pojcia; chodzi o tak podstawow nauk o orzekaniu nazw, zwBaszcza o analogii, stosunku, twórcy jednotypowym i ró|notypowym itd. GBównym zródBem dla tego zagadnienia stanowiBo - dla [w. Tomasza - dzieBo przypisywane Dionizemu: 0 nazwach Boga - patrz t. 1, /28/. W zagadnieniu obecnym chodzi nie tylko o nazwy rzeczownikowe Boga: Bóg, Jahwe, Pan itd. - no i zaimkowe - ale i o nazwy przymiotnikowe: dobry, mdry itp. /2/ a. 1, zarz. 2. Nazwa oderwana oznacza form poza, czy bez podmiotu; np. mdro[, biaBo[ itp.; nazwa konkretna oznacza zupeBnika, czyli form z jej podmiotem; np. mdrzec, bieluch czy bielinek itp. Nazwa w ogóle to gBos czy wyraz oznaczajcy co[ z umowy czy postanowienia - niezale|nie od czasu. Nazw, któr jest rzeczownik, mo|na zastpi zaimkiem wskazujcym: ten, ów, itp., lub wzgldnym: który, jaki itp. Czasownik to wyraz oznaczajcy co[ z umowy czy postanowienia ze wskazaniem na czas; wi|e si z orzeczeniem. ImiesBów (np. biegnc), cho wskazuje na czas, nie jest jednak czasownikiem, bo mo|e by i podmiotem, i orzeczeniem zdania. /3/ a. 1, odp. Nale|y dobrze utkwi sobie w my[li stale powtarzan zasad: Nazwy s znakami poj, a nie rzeczy. Pojcia s podobieDstwami rzeczy. A wic dopiero poprzez pojcia my[li nazwa oznacza rzecz, tak bowiem rzecz nazywamy, jak j pojmujemy; kolejno[ jest taka: rzecz, pojcie, nazwa. /4/ a. 1 na 2. Poznanie rodzimen swoiste (cognitio connaturalis), to poznanie dostosowane do natury poznawcy; poniewa| czBowiek ma natur cielesno-duchow, dlatego i jego poznanie rodzime, swoiste dlaD musi by dostosowane do takiej wBa[nie jego natury i odbywa si za pomoc zmysBów i my[li; dostosowanym przedmiotem, swoistym dla takiego poznania, s rzeczy materialne, zBo|one i doczesne, czyli mierzone czasem; takie za[ rzeczy istniej konkret nie i samoistnie jako caBo[ zupelna - jako zupeBniki (completum subsistens), co oznacza jestestwo zBo|one z materii i formy istniejce konkretnie i samoistnie, czyli caBo[ czy skBad z wszystkimi jednostkowymi cechami; forma jest tu tylko cz[ci; nie jest tym, co istnieje, ale tym, dziki czemu co[ istnieje. ZupeBny byt samoistny (completum subsistens) - patrz 1. 75, 2 na 1. 2 oraz obja[nienia /7 / /6/