Nie wiem czy Bóg istnieje, ale byłoby z korzyścią dla Jego reputacji, gdyby nie istniał" - Renard
Kalakaua jest popierany przez Amerykanów, którzy spodziewają się rekompensaty w postaci portu Pearl Harbour. Po wyborze - on otrzymał faktycznie najwięcej głosów - dochodzi do ekscesów w parlamencie, w czasie których zostaje zabity jeden z delegowanych. Król ukrywa się; porządek przywracają żołnierze marynarki brytyjskiej i amerykańskiej. Nowego króla polubiono, kiedy zażądał od prezydenta w Waszyngtonie zwolnienia od cła wszystkich produktów sprowadzanych z Hawajów. W podzięce za to otrzymali Amerykanie w 1887 roku, przy przedłużaniu układu, prawo wyłączności w odniesieniu do Pearl Harbour. Po powrocie z wielkiej podróży w roku 1881 - w czasie jego nieobecności zastępowała go siostra Liliuokalani - każe koronować się na króla, zleca budowę nowego pałacu lolani i marzy o tym, aby stać się władcą Zjednoczonego Królestwa Polinezyjskiego. Przy tych ambitnych planach zaciąga duże długi. Claus Spreckels, Niemiec, który w 1875 roku przybył na Hawaje i prędko stał się "cukrzanym" milionerem, otrzymuje bank i prawo bicia monety. Przez długi czas ma wpływ na obsadzanie ważniejszych urzędów. Ale również i on nie może wiecznie podtrzymywać monarchy. Za czasów Waltera Murray'a Gibsona, od roku 1882 premiera i ministra spraw zagranicznych, kwitły korupcja i łapownictwo. W 1886 roku skandal opiumowy przedostaje się na łamy prasy: lokaj królewski wziął łapówki od dwu importerów chińskich. Potem biali protestanci - ludzie interesu zawiązują tajną organizację z zamiarem obalenia premiera względnie monarchii. Swoje pretensje wysuwają w sposób widoczny za pośrednictwem wyposażonego w najlepszą broń klubu strzeleckiego "The Honolulu Rifles". Zaskoczony król osiąga tyle, że 28 czerwca 1887 roku wszyscy członkowie gabinetu złożyli swoje dymisje. Było już jednak za późno. W tak zwanej bagnetowej kon-? stytucji były między innymi takie żądania: zwrot łapówkowych pieniędzy, nowy gabinet, premier Gibson na wygnanie, niemieszanie się króla do polityki. Król musiał ulec, z chwilą kiedy zagraniczni posłowie odmówili swego poparcia. Nowa konstytucja zostawia królowi tylko prawo powoływania członków gabinetu; ci jednak odpowiadają bezpośrednio przed parlamentem. Ponieważ można wybierać tylko w zależości od określonej powierzchni posiadłości - większość tubylców pozostaje bez prawa głosu - cztery piąte ziemi należy już do obcokrajowców. Próba przewrotu Roberta W. Wilcoxa w roku 1890 nie powiodła się. Król zmarł następnego roku w czasie kuracji w San Francisco. Księżniczka Liliuokalani, nowa królowa, nadaremnie usiłowała przeprowadzić równe dla jej Hawajczyków prawo wyborcze. Biali reformiści naciskali na przyłączenie do USA. W styczniu 1893 roku dochodzi do podtrzymywanych zręcznie przez Amerykanów zamieszek, w czasie których nowy przewodniczący Rady Wykonawczej wytargował warunki przyłączenia do USA. Poseł amerykański Stevens przekazuje na własną rękę uznanie de facto przez Waszyngton rządu rewolucyjnego. Królowa oświadcza: "Ustępuję przed przemocą Stanów Zjednoczonych". Nowy prezydent USA Grover Cleveland otrzymuje z rąk ustępującego prezydenta Harrisona podpisany projekt protektoratu i poleca Jamesowi H. Blountowi zbadanie biegu wypadków na Hawajach. W rezultacie prezydent ofiaruje królowej przywrócenie jej praw w zamian za ułaskawienie rewolucjonistów, na co królowa wyraża swą zgodę. 4 lipca 1894 roku biali rewolucjoniści proklamują republikę. Nie powiodło się drugie powstanie pod wodzą Wilcoxa. Kiedy wybuchła wojna hiszpańsko-amerykańska, położenie strategiczne Hawajów - wojna o Kubę zaczęła się na Filipinach -przypieczętowało los wysp. W dniu 1 sierpnia 1898 roku Hawaje zostały definitywnie zaanektowane przez USA. Odnośny wniosek został przyjęty przez dwie trzecie Kongresu. W Honolulu rozbrzmiał po raz ostatni hymn narodowy, flagi zostały ściągnięte. Na zawsze. Co pozostało - to "Aloa oe". 60. Polemika i reklama Młody misjonarz, ojciec Damian, zaledwie wylądował na Molo-kai, poznał nie znane mu dotąd zjawisko, mianowicie "opinię publiczną", która prasę częściowo formuje i na nią wpływa. Gdy jego przełożeni wahali się z decyzją, czy powinni go na zawsze pozostawić na wyspie trędowatych, czy nie, opinia publiczna już zareagowała, zrobiła z niego bohatera, który dobrowolnie poszedł na wygnanie na zawsze. Publikacje na temat jego pracy misyjnej dostarczyły mu zawsze jakże potrzebnej pomocy materialnej. Mimo to ojciec Damian czuł się dotknięty, kiedy na przykład jego listy do rodziców były publikowane bez jego wiedzy i zgody